مرکز خدمات ارد به جهت ایجاد بستر مناسب و خدمات رسانی به کلیه بهره برداران از سال 65 تاسیس شد.
ارد نام بخشی است در جنوب استان فارس و ۵۳ کیلومتری گراش، بین دوراهی ارد و گردنه بالنگستان که  شامل زمینهای کشاورزی زیادی است و نیز دارای بیش از ۳ چشمه آب رونق است که در شهرستان گراش و منطقه بی نظیر می‌باشد (در قدیم ارد با دارا بودن 12 رشته قنات در سطح استان بی نظیر بوده اما در خشکسالی‌های اخیر اکثر رشته قنات‌های آن خشکیده ودچار ریزش شده‌اند).
این بخش دارای حدود 3500 هکتار زراعت، 150 هکتار نخیلات، 10 هکتار مرکبات، 2 هکتار زیتون و 16500 راس دام (سبک و سنگین) و 8000 قطعه مرغ خانگی محلی می باشد.
بخش ارد به مرکزیت روستای ارد مشتمل بر ۴ روستا، مزرعه و مکان به اسامی زیر:
1-    ارد   2 – آغصه  3 - تیش‌آباد  4 – جاشهر  5- مهر آباد  6- سهل آباد  7- مز  8- گزدان  9-زینل آباد  10- علی آباد  11-میله(میلویه)  12-لاور  13-گرماوشاه  14- گاله دریا  15- خرونو  16 - نصیر آباد  17- خسوم آباد 18 - آسه 19- کشکه  و ...
نام ارد برگرفته از کلمه ارتا می‌باشد (نام فرشته ایست در دین زرتشت که به ملک رزق و روزی معروف است و بیست و پنجم هر ماه به فرشته رزق و روزی تعلق دارد) در لغت نامه دهخدا ارد واژه‌ای اوستایی می‌باشد و به معنای راستی و درستی و پاکی و تقدس است . البته لازم به ذکر است به گفته کهنسالان این بخش ، نام ارد برگرفته از دو واژه ی آرد و رد است.به این صورت که در گذشته به علت زیاد بودن چشمه های اب در این منطقه،آسیاب های زیادی نیز وجود داشته که از سراسر این منطقه برای آرد کردن گندم به این مکان می آمدند و در مسیر ردی از آرد به جا میگذاشتند برای شناسایی مسیر توسط دیگران و در ادامه سفر های خودشان.از این رو این منطقه به ارد معروف شد.البته شایان ذکر است که مردم ارد قبلا در هفت الی هشت مکان به صورت جداگانه زندگی میکرده اند که محور این دسته ها و قبیله ها در جاشهر کنونی بوده اند.بعد از مدتی این پراکندگی ها که از گود و قلات سهل آباد تا میلویه و حتی لاور نیز بوده کم شده و اکثراً  در جاشهر زندگی میکنند تا اینکه بخاطر زلزله های زیادی که در اون منطقه رخ میداده و خرابی های زیادی رو به بار می آورد، تصمیم میگیرند به منطقه ای مابین دو کوه کوچ کنند و ارد فعلی را که آن زمان تعداد کمی از مردم در آنجا زندگی می‌کردند را برای ادامه زندگی دسته جمعی انتخاب می‌کنند.