گراش در 27 درجه و 40 دقيقه عرض شمالي و 54درجه و 8 دقيقه طول شرقي نصف النهار گرينويچ قرار دارد. گراش در جنوب استان فارس و در فاصله حدود 360 كيلومتري از شيراز و 15 كيلومتري لار قرار دارد.
جغرافياي طبيعي گراش
گراش را می‌توان از خشک‌ترین شهرهای ایران قلمداد کرد، کشاورزی در این منطقه وابستگی شدید به ریزش باران، در فصول پاییز و زمستان دارد و به علت خشونت آب و هوا، مردم در شرایط نامساعدی روزگار می‌گذرانند. سطح رطوبت بسیار پایین و دمای هوا از صفر تا ۴۲ درجه سانتی گراد متغیر است. همچنین یک دوره خشک از اردیبهشت تا آبان در منطقه وجود دارد. البته این دوره همیشگی نیست و گاهی اوقات در تیر و مرداد بارندگیهای اتفاقی که مدت چهل روز ادامه می‌یابد و به «چهل پسین» معروف است، شهر را از شادابی سرشار می‌سازد.
این شهر در میان ناهمواری‌هایی که ادامه رشته کوههای زاگرس می‌باشد، قرار گرفته، در سمت شمالی آن ارتفاعات سه گروه، کوه تنگ نرگس و گوه چاقو در قسمت شرقی و جنوب شرقی ارتفاعات بادامی، کوه سیاه، کوه بن بش و در جنوب غربی آن ارتفاعات معروف به دره زیتون به چشم می‌خورد.
گراش به علت کوههای مرتفعی که پیرامونش واقع شده، هیچ رابطه‌ای با اوضاع و احوال خلیج فارس ندارد. مهمترین عاملی که بر آب و هوای شهر تاثیر می‌نهد. بادهای خشکی است که از سوی صحرا و کویر عربستان می‌وزند و کمترین بخار آب ممکن را به ارمغان می‌آورند.
برکه‌ها مخزن همیشگی آبند که سقفی گنبدین بر فرازشان قرار گرفته است. نحوه ساخت این مخزن ها نبوغ خاص مردمان منطقه را آشکار می‌سازد. این آب‌انبار ها در جهت رفع نیازهای حیاتی منطقه در دل زمین حفر شده‌اند و با وجود تعداد زیادشان همگی از یک شیوهٔ‌ هماهنگ پیروی می‌کنند؛ یک حوض یا گودال عمیق (دایره‌ای یا مستطیلی) و یک سقف گنبدی شکل که از کنار هم قرارگرفتن دایره‌وار آجر یا خشت، پدید آمده ‌است.
نام هاي قديمي :
‌گبراش – جراش - جريش

گراش یعنی چه؟
به درستي معلوم نيست كه نام اين شهر را بر چه اساسي گراش نهاده اند.
1-گراش (GRASH ) بر وزن و به معني خراش مي باشد كه از خراشيدن است و به معني پريشان و پراكنده هم مي باشد كه گروهي را اعتقاد بر اين است كه اين آبادي در زمان هاي گذشته صرفاً در محل گراش امروزي نبوده بلكه تشكيل يافته از چند آبادي پراكنده بوده كه امروزه نيز آثاري هر چند اندك از آنها به جاي مانده است. آثاري چون :
الف) تپه اي به نام گال(GAL )
ب) تنگه اي به نام خاك زيت (Khag-e-Zite )
ج) وجود آثار قبر ساخته هايي از سنگ و ملات گچ در پايين دامنه كوه سياه در دشت بالا واقع در جنوب غربي شهر
2- گراش برگرفته از لفظ گرشه (Garsha ) است كه در زبان محلي به نوعي از سنگ رسوبي آهكي (مارن) گته مي شود و اين رسوبات كه به رنگ هاي سبز و قرمز هستند كمابيش در ارتفاعات اطراف گراش و همچنين كوه مركز شهر گراش (كلات) به چشم مي خورد
3- عده اي نيز اعتقاد دارند كه نام قديم اين آبادي گبراش بوده و اين كلمه تركيبي است از گبر+پسوند‍» اش» و گبر به معني غيرمسلمان (زردشتي) مي باشد و معتقدند چون اين سرزمين موطن عده اي بوده است كه گبري مسلك بو ده اند، در نتيجه گبراش به معني سرزميني است كه گبر نشين بوده و احتمالاً عده اي بعد از استيلاي اسلام بر اين مناطق به كشورهاي حوزه خليج فارس و بعضاً هندوستان مهاجرت نموده اند.